Sancha Schuurs vindt dat Arnol Kox een eerbetoon verdient en heeft daarom de taak op zich genomen om een pad ter nagedachtenis aan hem in te richten. Ze wil zijn uitspraken verwerken op tegels of in de beplanting, straatnaambordjes bij de entrees plaatsen en een beeltenis van hem toevoegen. Ondanks dat de straatnamencommissie het plan steunt maar een officiële vernoeming pas 10 jaar na overlijden mogelijk is, en de gebiedscoördinator aangeeft dat straatnaamborden niet mogen, gaat Sancha door omdat ze al zoveel medestanders heeft en vastberaden is.